ارتباط علّی فضای دیداری و شنیداری با جذب و حضور مجدد تماشاگر در ورزشگاه

در صنعت ورزش حرفه‌ای، ورزشگاه محل مهمی است که تماشاگران در آنجا ورزش را مستقیماً مصرف و تجربه می‌کنند. هدف از تحقیق حاضر ارائۀ مدل مفهومی از ارتباط علّی فضای دیداری و شنیداری با جذب و حضور مجدد تماشاگر در محیط ورزشگاه است. 403 نفر (127 زن و276 مرد) تماشاگر سوپر لیگ فوتبال و والیبال با روش تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند و پرسشنامۀ مربوط به جذب و حضور مجدد تماشاگران را تکمیل کردند. برای اندازه‌گیری ارتباط عوامل دیداری و شنیداری تماشاگران از مقیاس محقق‌ساخته براساس مطالعات لی و همكاران (2009) و برای اندازه‌گیری میزان جذب و حضور مجدد تماشاگران از مقیاس اندازه‌گیری کرونین، برادی و هالت (2000) استفاده شد. روايي آن را 10 تن خبرگان تأييد كردند و پايایی آن براساس دو روش بازآزمایی و همسانی درونی (آلفای کرونباخ) 92/. تعيين شد. یافته‌های مدل معادلۀ ساختاری نشان داد عوامل دیداری (71/.) و شنیداری (58/.) )نحوۀ طراحی محیط ورزشگاه، رنگ و نور و جنبۀ زیبایی‌شناختی و کیفیت سیستم‌های صوتی) تأثیر مستقیم بر احساس لذت و تجربۀ تماشاگر در محیط ورزشگاه دارد.  نتیجۀ کلی تحقیق نشان داد كه رابطۀ مستقیم و مثبتی بین این عوامل با جذب تماشاگران و در نهایت حضور مجدد آنان در ورزشگاه وجود دارد.